من نگويم که مرا از قفس
از
احمد ظاهر
من نگويم که مرا از قفس آزاد کنيد
قفسم برده به باغی و دلم شاد کنيد
فصل گل ميگذرد همنفسان بهر خدا
بنشينيد به باغی و مرا ياد کنيد
ياد از اين مرغ گرفتار کنيد ای صياد
چون تماشای گل و لاله و شمشاد کنيد
هر که دارد ز شما مرغ اسيری به قفس
برده به باغ و به ياد منش آزاد کنيد
آشيان من بيچاره اگر سوخت٬ چه باک
فکر ويران شدن خانهء صياد کنيد
Man Nagoyam Mara Az Qafas
by
Ahmad Zahir
Man nagoyam ke mara az qafas azad koned
Qafasam borda ba baghe o dilam shad koned
Fasle gul megozarad hamnafasan bahre khoda
Benishined ba baghe o mara yad koned
Yad az ein morgh greftar koned ay sayad
Chon tamashaye gul o lala o shamshad koned
Har ke darad ze shomad morghe asire ba qafas
Borda ba baghe o ba yad manash azad koned
Asheyane mane bechara agar sokht, che baak
Fikre wayran shodane khanaye sayad koned
