نگارا وقت آن آمد که یکدم زان من باشی
دلم بی تو به جان آمد بیا تا جان من باشی

اگر تو زان من باشی از این و آن نیندیشم
زکفر آخر چرا ترسم چو تو ایمان من باشی

فلک پیشم زمین بوسد چو من خاک درت بوسم
ملک پیشم کمر بندد چو تو سلطان من باشی