جایزه نوبل
از
پروانه پرستش
تو که چشات میگیره من و
عشق تو به دل میشینه نرو
باز که به هم میکوبی درو
باز به تو دل میدم من
ازاون روزی که تو با منی
عشق دلمی هر چی درمی
یاره منی هر دو بالمی
باز به تو دل میدم من
اخ بزار از دلتنگیام نگم
اره خوبی من بدم
بزار اسیره تو نشم
نمیوفتی از سرم
امون نداره تنگ دل
تو نباشی میشه ول
میبره جایزه نوبل
اون چشای مست و ول
دل و میبری هر دم
شدی درمونه دردم
دوره تو که میگردم
تو نباشی من سردم
دیدمت حالم خرابه
بعد تو همش سرابه
با تو پاییزم بهاره
دنیا مثله تو نداره
اخ بزار از دلتنگیام نگم
اره خوبی من بدم
بزار اسیره تو نشم
نمیوفتی از سرم
امون نداره تنگ دل
تو نباشی میشه ول
میبره جایزه نوبل
اون چشای مست و ول
Jayeze Nobel
by
Parvaneh Parastesh
Tu ke cheshaat migira man o
Ishqe tu ba dil mishina naro
BAaz ke ba ham mekobi daro
Baaz ba tu dil medam man
Az oon roze ke tu baa mani
Ishqe dileme har chi darme
Yaara mani har du balemi
Baaz ba tu dil medam man
Akh bezar az diltangyaam nagam
Are khobi man badam
Bezaar asira tu nasham
Namefti az saram
Amon nadara tang dil
Tu nabashi mesha wel
Mebara jaize nobel
On chashaye mast o wel
Dil o mebara har dam
Shodi darmon dardam
Dawre tu ke megadom
Tu nabashi man sardam
Didamat halam kharaba
Bahd tu hamash saraba
Baa tu payesam bahara
Dunya mesle tu nadara
Akh bezar az diltangyaam nagam
Are khobi man badam
Bezaar asira tu nasham
Namefti az saram
Amon nadara tang dil
Tu nabashi mesha wel
Mebara jaize nobel
On chashaye mast o wel
