شور
از
جاوید امیرخیل
له ورځې تښتم چې له شوره ډکه ستا غونتې ده
شپې ته پناه وړمه شپه چوپه ده زما غونتې ده
په دغې دښته کې شاهد دمینې قتل شوی
په دغې دښتې کی اوس هم د زړه درزا غونتې ده
مینی یې داسې کړم چې ګورم ایئنه کې ځانته
وایم چې دا څهره خو څه نا څه آشنا غونتې ده
زه پکې وینم د درد ځای ځای منظرې جلانه
ستا شاعري ټوله د واورې د رڼا غونتې ده
